کراتیت های قارچی، عوامل، زمینه های مستعدکننده و نتایج پاسخ به درمان

مقدمه کراتیت قارچی عفونت چرکی است که اغلب منجر به زخم و کاهش دید، در قرنیه و همچنین گاهی موجب از دست دادن چشم می شود. بیشترین میزان شیوع آن در مناطق گرمسیری و تحت گرمسیری مشاهده شده است. برای ارزیابی عوامل ایجاد کننده، عوامل زمینه ای وپیگیری درمان کراتیت قارچی این مطالعه به مدت 2 سال در بیماران مبتلا به کراتیت در مشهد انجام شد. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی وآینده نگر بر بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان های دانشگاهی مشهد و در آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان امام رضا در سالهای 1386-1384 انجام شد. از بین 466 فردی که از کراتیت رنج می بردند، 65 بیمار که از نظر بالینی به کراتیت قارچی بسیار مشکوک بودند، به روش گستره مرطوب با هیدروکسید پتاسیم10% و کشت روی محیطسابوراددکستروزآگارآزمایش شدند ونتایج باروش spss بررسی شد. نتایج در بین 65 بیمار مشکوک از نظر بالینی، نتایج آزمایش مستقیم و کشت در 44 بیمار مثبت شد. بیشتر از40% بیماران کشاورز بودند. ضربه به علت ورود مواد سبزیجات شایعترین زمینه مساعدکننده در بیش از 47% موارد بود. قارچ های رشته ای و قارچ های مخمری به ترتیب از 86/4% و 13/6% نمونه ها جدا شدند. گونه های فوزاریوم بیشترین مورد جدا شده بودند (44/4%). بقیه موارد شامل آسپرژیلوس (21/8%)، آکرمونیم (8/3%)، پنیسیلیوم (5/6%) و کاندیدا (13/9%) بودند. قرمزی و ریزش اشک شایعترین علائم بالینی در 93/2% موارد مشاهده شد. آمفوتریسین b در بیماران کراتیت ناشی از آسپرژیلوس و کاندیدا استفاده شد اما در کراتیت ناشی از فوزاریوم و دیگر کراتیت های رشته ای ناتامیسین برای 6 تا 12 هفته استفاده گردید. پیگیری 6 ماهه نشان داد که پیش آگهی در همه بیماران خوب بوده است. نتیجه گیری نسبت به دهه گذشته،شیوع کراتیت قارچی در مشهد افزایش یافته است. کراتیت ناشی ازقارچ های رشته ای شایعتر از کراتیت قارچ های مخمری بوده، ورود اجسام خارجی (ذرات گیاهی) شایعترین عامل زمینه ای است و پیش آگهی بیماری خوب می باشد.